Langs de Noord-Oostkust van Brazilië

Zo nu en dan maak ik jullie lekker met check-ins op Facebook en recent weer wat foto's van dit prachtige land. Maar; er gaat natuurlijk niets boven een ouderwets blaatverhaal op Waarbenjij.nu.

Ik was gebleven bij de rit naar Fortaleza - vanaf het historische plaatsje São Luís (waar ook nog een accentje op de 'i' behoorde te staan). 20 uur in de bus is niet niks, maar gelukkig ook hier comfortabel. Zo rond de middag kwam ik aan in Fortaleza, één van de grotere steden van Brazilïe met een populatie van rond de 3 miljoen mensen. Een soort voorstad van mooie stranden en duinen in de Oostelijke richting (toevallig ga ik die kant op). Het werd in de 17e eeuw door de Nederlanders gesticht en fort Schoonenborch was het begin van de nu grote stad (overigens geen fluit van dat fort terug te vinden; zelfs Wikipedia noemt het en vertelt vervolgens niet wat ermee is gebeurd).

Ik verbleef in een hostel in een goedkopere wijk en werd na een wat norse kennismaking hartelijk ontvangen door Maria - een grijze dame van ergens tegen de 60 met een rok en slippers - zij runde het grote hostel met ruim opgezette binnenplaats, tuintjes, ultiem snel WiFi en belachelijk goedkoop voor Braziliaanse standaarden: R$ 20,- per nacht (€ 7,50). De grote groep gezellige mensen die daar was (Argentijnse, Franse, Nederlandse, Zwitserse en Noorse backpackers), zorgde ervoor dat ik lekker lang bleef plakken. We bezochten de prachtige stranden van Praia da Futuro. We maakten caipirinha's in de avond en zelfs tot 2x toe Órbita, een leuke club. De eerste avond met 3 Franse heren, de 2e avond met 3 Argentijnse dames. Briljant. Interessant is trouwens wel dat je voor deze club, waar live muziek is tot 01:00u en daarna een DJ die er wat lekkere techno tegenaan gooit, zo'n R$ 30,- (€ 11,-) entree betaalt. Blijkt hier toch een normaal fenomeen te zijn; ik had lagere toegangsprijzen geprefereerd... Enfin; je snapt wel dat de dagen in Fortaleza ook bestonden uit relaxen en als lekkere pauze werden genomen om bij te komen van Suriname.De eerste pogingen tot surfen werden ondernomen - helaas waren de golven iets te hoog, dus daardoor eerder wat 'near-drowning' ervaringen, dan dat ik daadwerkelijk het idee had dat ik aan het surfen was, maar geestig was het wel.

Op 28 januari inmiddels vertrok ik naar Natal (uitgesproken als Nataw), één van de speelsteden van het WK in 2014 - er wordt dan ook druk gebouwd aan het Arena das Dunas voor een slordige R$ 300 miljoen. De oplettende lezer herkent in 'natal' Portugees voor geboorte; de stad werd dan ook op 25 december (iets met eerste kerstdag en de geboorte van Jezus) ontdekt. Natal ligt vrijwel volledig in de Noord-Oost punt van Brazilië en is daarom ooit mis/gebruikt voor militaire doeleinden. Het centrum van Natal is vrij modern, met ladingen hoogbouw en dikke files, dus ging ik - net als iedereen - naar Ponta Negra. Een lang gestrekt strand, met aan het einde een mooie duin en rotspartij, waarvan het laatste gedeelte afgesloten is vanwege poging tot natuurbehoud (lijkt me een goede keuze). De stranden waren vol; overal reden een soort gepimpte bolderkarren, met kleurrijke beschilderingen, grote luidsprekers en een lading cd's bovenop. Gangnam Style, David Guetta en lokale Braziliaanse muziek wisselden elkaar in tempo af (hoewel 3 tegelijk ook eerder regel was dan uitzondering). M'n hostel was echt ultiem, met zwembad, goede keuken en ligging naast het Best Western. Bij binnenkomst was men bijna verontwaardigd dat ik even op m'n kamer ging zitten om wat Whatsapp berichtjes te sturen en mijn mail te checken. Gelukkig heb ik het de rest van de avond goed kunnen maken met het pasta-diner en de nodige drankjes.

Na 2 nachten Natal had ik het wel gezien, want wist dat op 2 uur bus rijden Praia da Pipa zou liggen. Een in de jaren 70 ontdekt slaapstadje met zandwegen en prachtige stranden. Telefoonlijnen zijn hier pas eind jaren 90 gekomen. Nu is het een volgepakt stadje, met een nauwe hoofdweg, tientallen supermarkten, restaurants etc etc. Veel te toeristisch (had dit ook helemaal niet verwacht eigenlijk), maar nog steeds wel erg mooi als je er een beetje doorheen prikt. Ladingen prachtige foto's gemaakt met m'n 'DSLR' en ook heerlijk gerelaxed in het hostel waar zo'n beetje het enige 'hostel' idee de dorm is met 6 bedden waar ik in m'n eentje lag. Ruim terrein, zwembad, warme en ruime douche en zelfs de bedden worden opgemaakt. Ook genoten van een briljant concept (I love it) wat weinig landen kennen; self-service restaurants per kilogram. Opscheppen wat je wil en dan op de weegschaal om te bepalen wat je rekening wordt. Ideaal!

Vandaag ga ik verder richting Recife en Olinda. Eerst lekker ontbijten en nog even genieten bij het zwembad. Ik heb nog 2 weken te gaan; mooie reisplannen zijn deels in duigen gevallen - ik had op zondag 10 februari een idioot goedkope vlucht van Salvador naar Rio de Janeiro geboekt (met het idee carnaval in de 2 grote steden te gaan vieren), maar helaas werd de reservering geannuleerd en kan ik nu alleen voor veel geld vliegen. Omdat ik toch een fractie voorloop op m'n schema heb ik een extra stad toegevoegd. Salvador ga ik net voor carnaval bezoeken en pak dan de eerste dagen carnaval in Belo Horizonte (op een paar uur rijden van Rio de Janeiro). Waarschijnlijk niet erg indrukwekkend, maar 5 dagen feesten met muziek en tradities die je niet kent vind ik toch te lang. Als het dan allemaal goed gaat pak ik de maandag/dinsdag van carnaval nog in Rio. Met dan een paar dagen tegoed is het einde er alweer! Daarmee komt het afstuderen en werken meer in zicht! Hoewel het hier enorm goed bevalt: zo erg is dat Portugees niet, mensen zijn vriendelijk en het klimaat is heerlijk - heb ik toch wel weer zin om verder te gaan en aan de slag te gaan.
Tot over 2 weken!