Het begin van het einde

Met een knipoog naar 'de ontdekking van de hemel' van de inmiddels overleden Harry Mulisch (niet dat ik zelf zo'n literaire hoogvlieger ben), is inmiddels het moment aangebroken een eerste blog te schrijven.

De titel mag vooral in positieve zin geïnterpreteerd worden; na de nodige jaren studie en omzwervingen via (on)zinnige activiteiten ben ik bijna klaar. Resterend zijn 7 weken keuze co-schap op de Spoedeisende Hulp van het Academisch Ziekenhuis in Paramaribo, Suriname. De keus hiervoor is inmiddels een paar jaar geleden gemaakt; na een uitwisselingsbezoek leek Suriname ineens interessant: Nederlandse taal, goed bereisbaar en qua ontwikkeling niet de West-Europese maatstaven, maar ook zeker niet de Afrikaanse bush taferelen. Kortom: een goede mogelijkheid om daar eens wat medische kunsten toe te passen.

Quel est le plan?
Op 20 november reis ik richting Paramaribo om daar een krappe week later te starten als 'co' op de Spoedeisende Hulp. Naast het feit dat er hard gewerkt gaat worden (hoewel dat uiteraard een subjectieve ervaring is), zal er ook genoeg ruimte zijn om het land te verkennen. Bij het plannen van de reis wilde ik de resterende maand tot het afstuderen al reizend doorbrengen. De ellende is alleen dat Suriname nu niet het meest toegankelijke land is per vliegtuig, laat staan dat je 'even' in Zuid-Amerika rondvliegt. Bijna random kwam ik op een mogelijke vlucht richting Brazilië en bleek mijn retour ticket KLM vanaf Rio de Janeiro net zo duur als een retourtje Paramaribo. Bingo. Eindbestemming Rio. De wegen tussen Paramaribo en Rio zijn zowel letterlijk als figuurlijk nog niet geheel geplaveid (ik noem een zandweggetje, een Frans Guyana, een Amazone en vele duizenden kilometers) - maar dat gaat me er niet van weerhouden daar te eindigen. Ik zal wel moeten, aldus m'n ticket. Wat dat laatste deel betreft dus nog vrij weinig nieuws en slechts met een Lonely Planet in de backpack richting Suriname en Brazilië.

Met nog enkele dagen voor vertrek lijkt alles rond; balzaal in het Tilburgse kloosterleven verruild voor de paar vierkante meter bij pa en ma, de meeste van m'n vrienden alvast een prettige kerst en een goed oud en nieuw gewenst en zelfs de Rotterdamse fiets in het holst van de nacht met de Suzuki Alto naar huis gesmokkeld (en ja, dat past!).

De volgende update zal volgen uit Suriname. Tot dan.